Συνηρημένα ουσιαστικά α' κλίσης

Πρωτόκλιτα συνηρημένα λέγονται τα ουσιαστικά της πρώτης κλίσης που πριν από το χαρακτήρα -α του θέματος έχουν άλλο α ή ε με το οποίο συναιρούνται σε όλες τις πτώσεις. Παραδείγματα συνηρημένων ουσιαστικών
	θ. Ἑρμεα- = Ἐρμη-		θ.       = μνα-	θ. συκεα-  =συκη
ὁ τοῦ τῷ τὸν ὦ	Ἑρμ-ῆς Ἑρμ-οῦ Ἑρμ-ῇ Ἑρμ-ῆν Ἑρμ-ῆ	ἡ τῆς τῇ τὴν ὦ	μν-ᾶ μν-ᾶς μν-ᾷ μν-ᾶν μν-ᾶ	συκ-ῆ συκ-ῆς συκ-ῇ συκ-ῆν συκ-ῆ
οἱ τῶν τοῖς τοὺς ὦ	Ἑρμ-αῖ Ἑρμ-ῶν Ἑρμ-αῖς Ἑρμ-ᾶς Ἑρμ-αῖ	αἱ τῶν ταῖς τὰς ὦ	μν-αῖ μν-ῶν μν-αῖς μν-ᾶς μν-αῖ	συκ-αῖ συκ-ῶν συκ-αῖς συκ-ᾶς συκ-αῖ
	Τα συνηρημένα ουσιαστικά έχουν και μετά τη συναίρεση τις καταλήξεις των ασυναίρετων τύπων, εκτός από το εα στον ενικό το οποίο συναιρείται σε η, π.χ. ἡ συκέα > συκῆ αλλά τάς συκέας > συκᾶς Το όνομα ο βορέας συναντάται και ως ασυναίρετο και ως συνηρημένο· ως συνηρημένο εκφέρεται με διπλό ρ ὁ βορέας - βορρᾶς  τοῦ βορέου - βορρᾶ  τῷ βορέᾳ - βορρᾷ   τόν βορέαν - βορρᾶν ὦ βορέα - βορρᾶ