Παραγωγικότητα - Δημιουργικότητα

Παραγωγικότητα (productivity) *

Παραγωγικότητα είναι ο όρος αυτός χαρακτηρίζει τη σχέση μεταξύ της ποσότητας ενός παραγωγικού συντελεστή και της ποσότητας του προϊόντος που παράγεται με τη χρησιμοποίηση της.

Παράδειγμα:
Η παραγωγικότητα της εργασίας μπορεί να παρουσιαστεί με τη μορφή του λόγου Π/Ε, όπου
Π = συνολική ποσότητα προϊόντος
Ε = συνολική ποσότητα της χρησιμοποιούμενης εργασίας.

Εάν η τιμή του Π/Ε αυξηθεί, δηλαδή αν αυξηθεί η ποσότητα του ανά μονάδα εργασίας παραγόμενου προϊόντος, σημαίνει ότι η παραγωγικότητα του αντίστοιχου συντελεστή αυξήθηκε.

Εκτός από τις μερικές παραγωγικότητες υπάρχει και η ολική παραγωγικότητα (total productivity), που αφορά τη σχέση του συνόλου των χρησιμοποιούμενων συντελεστών προς την παραγόμενη ποσότητα προϊόντος. Η παραγωγικότητα αυτή δεν μπορεί να εκφραστεί σε φυσικές μονάδες προϊόντος και συντελεστών και εκφράζεται σε χρηματικά ποσά.

Όταν εξετάζονται διαχρονικές μεταβολές της ολικής παραγωγικότητας υπάρχει περίπτωση να μην έχουν αλλάξει πραγματικά οι φυσικές ποσότητες του προϊόντος και των συντελεστών, αλλά να έχει αλλάξει απλά ή/και η τιμή τους.

 *www.euretirio.com

                                                           Δημιουργικότητα

 

 

"Η δημιουργικότητα είναι συνώνυμο της "αποκλίνουσας σκέψης", αυτής δηλαδή που έχει την ικανότητα να σπάει συνεχώς τα σχήματα της εμπειρίας. Είναι δημιουργικό ένα μυαλό που πάντα δουλεύει, που πάντα ρωτάει, που ανακαλύπτει προβλήματα εκεί που οι άλλοι βρίσκουν ικανοποιητικές απαντήσεις, που νιώθει άνετα στις ρευστές καταστάσεις, όπου οι άλλοι οσφραίνονται μόνο κινδύνους, που διαθέτει κρίση αυτόνομη και ανεξάρτητη (ακόμα και από τον πατέρα, το δάσκαλο, την κοινωνία), που αρνείται το τυποποιημένο, που καταπιάνεται από την αρχή με τα πράγματα και με τις έννοιες, χωρίς να εμποδίζεται από κομφορμισμούς. Όλες αυτές οι ιδιότητες εκδηλώνονται στη διαδικασία της δημιουργίας. Και αυτή η διαδικασία -άκουσον άκουσον - έχει ένα χαρακτήρα ψυχαγωγικό, πάντοτε, ακόμα και αν έχουμε να κάνουμε με τα "αυστηρά μαθηματικά"

"Η δημιουργική λειτουργία της φαντασίας είναι κοινή στον απλό άνθρωπο, στο θεωρητικό επιστήμονα, στον τεχνικό, Είναι ουσιώδης τόσο για τις επιστημονικές ανακάλυψεις όσο και για τη γέννηση του έργου τέχνης. Είναι ούτε λίγο ούτε πολύ απαραίτητη προυπόθεση της καθημερινής ζωής"

"Αν μια κοινωνία, βασισμένη στο μύθο της παραγωγικότητας (και στην πραγματικότητα του κέρδους) έχει ανάγκη από μισούς ανθρώπους-πιστούς εκτελεστές, επιμελείς εργάτες αναπαραγωγής, πειθήνια όργανα χωρίς βούληση- αυτό σημαίνει ότι είναι άσχημα φτιαγμένη και ότι είναι ανάγκη να την αλλάξουμε. Για να την αλλάξουμε χρειάζονται άνθρωποι δημιουργικοί, που να ξέρουν να χρησιμοποιούν τη φαντασία τους"
(Αποσπάσματα από το βιβλίο του Ροντάρι "Η Γραμματική της φαντασίας".)


Οι εκτεταμένοι ορισμοί που παρατίθενται πιο πάνω δίνουν το στίγμα του χάσματος που χωρίζει τις δυο έννοιες (παραγωγικότητα - δημιουργικότητα). Το ζητούμενο είναι ποιά στάση τηρεί η σύγχρονη κοινωνία πολιτών και εθνών απέναντί τους. Και η στάση αυτή συνδέεται άμεσα με τις αξίες που επικρατούν και πώς αυτές ιεραρχούνται στη συνείδηση όλων μας. Ως γνωστόν, η υπέρτατη αξία έχει παύσει προ πολλού να ταυτίζεται με τον άνθρωπο. Συνοψίζεται στην ύλη, το κέρδος, τα χρήματα. Εξ αντανακλάσεως φωτίζονται και όσοι τα κατέχουν (με όποιον τρόπο),αποκτούν δηλαδή την αξία τους και οι ίδιοι.
 "'Εργατικός" και "εργατικότητα" θεωρούνται ιδιαίτερα σημαντικά προτερήματα όταν σχετίζονται με την αύξηση της παραγωγικότητας και κατ' επέκταση την άυξηση του κέρδους και του παραγόμενου πλούτου. Ας σκεφτούμε τώρα τον ζωγράφο ή τον μουσικό ή τον γεωργό που εργάζεται αδιάκοπα πάνω σ' ένα έργο - χωρίς όμως να στοχεύει στην εμπορική του εκμετάλλευση. Ποιός θα μπορούσε να αρνηθεί πως το άτομο αυτό είναι εργατικό; Κανείς. Αυτή η δραστηριότητα όμως χαρακτηρίζεται είτε ως τεμπελιά (;) είτε ως βλακεία (απο τους πιο επιεικείς). Αρετή αντίθετα, θεωρείται η εργασία που έχει οικονομικό αντίκρυσμα έστω και αν το κέρδος του εργαζόμενου είναι ελάχιστο σε σχέση με το παραγόμενο έργο ή την υπηρεσία που προσφέρει.
Με λίγα λόγια ικανός και άξιος δεν είναι πλεόν ο δημιουργικά αλλά ο παραγωγικά εργαζόμενος, αυτός που προσφέρει πλούτο στους εργοδότες ή στην τσέπη του... Άξιοι και ικανοί, πολιτισμένοι και ανώτεροι, οι εργατικοί λαοί, άσχετα με το αν η εργατικότητά τους αφορά ας πούμε την κατασκευή όπλων και εξοπλιστικών συστημάτων ή τρόφιμα γενετικά τροποποιημένα. Οι υπόλοιποι, απλά χαρακτηρίζονται "αναπτυσσόμενοι". Καθώς οι άξιοι προσπαθούν να τους βάλουν στον ίσιο δρόμο της "ανάπτυξης".
Εν τέλει,όπως είναι γνωστό, οι ζωές των ανθρώπων και των κοινωνιών είναι το άθροισμα των επιλογών που κάνουν. Και οι επιλογές μας, φέρουν και τις αντίστοιχες συνέπειες...